Na današnji dan izvršen je jedan od najsvirepijih zločina nad srpskim narodom.
U Starom Brodu, kod Višegrada pre 80 godina desilo se veliko stradanje Srba tokom velike ustaške ofanzive u Istočnoj Bosni.
Na Mladence, 1942. u Miloševićima i Starom Brodu, počelo je monstruozno iživljavanje i klanje srpskih staraca i dece, silovanje srpskih žena i devojaka dogodilo se 22. marta 1942. godine u mestima Stari Brod i Miloševići, na obalama reke Drine, u istočnoj Bosni.
Ovaj pokolj poznatiji je i kao “Krvavi mladenci”.
Pavelićeve ustaše su u ovom pokolju ubile oko 6.000 nenaoružanih Srba, isključivo civila, koji su bežali ispred zlikovaca iz Crne Legije i Muslimanske milicije, koje je predvodio krvnik Jure Francetić.
Deo ljudi se namerno ili nenamerno utopio u reci Drini bežeći od ustaških krvoloka.
Najmasovnije ubijanje ljudi je izvršeno 22. marta 1942. godine, na veliki pravoslavni praznik Mladence, ali su ubijanja potrajala sve do sredine meseca maja 1942. godine, kada je ovaj prostor Istočne Bosne bukvalno očišćen od srpskog življa i izvršena nasilna demografska promena stanovništva. U ofanzivi na krajeve koje su i malim jedinicima branili pripadnici Jugoslovenske vojske u otadžbini pod komandom narednika Radomira Neškovića u proleće 1942. bilo je čak 10.000 ustaša. Njihov zadatak bio je da učvrste ustašku vlast na istočnoj granici NDH i ovaj prostor očiste od srpskog stanovništva.
U Višegradu su prelaz ka Užicu srpskom narodu koji je bio u zbegu blokirali vojnici fašističke Italije, koji su tražili novac da ljudi mogu sa stokom i stvarima da se prebace prema Srbiji, koja je bila pod nemačkom okupacijom. Deo naroda krenuo je zbog toga prema Starom Brodu i Miloševićima po teškom terenu i izložen napadima ustaša i Muslimanske milicije. U takvim okolnostima su ljude nagomilane na obali napadali ustaše, ubijali ih, mučili, silovali žene i bacali u vodu.
Po izjavama svedoka, deo naroda su od ubijanja spasili Nemci i srpski vojnici, pod komadnom generala Milana Nedića, upravnika okupirane Srbije.
Ono malo srpskih izbeglica koji su preživeli ovaj pokolj, rečeno im je od Jure Francetića, da se vrate slobodno kućama. Naivan narod je pošao, verujući da je mukama došao kraj, ali na putu su ih ponovo presretale ustaše, pljačkali, silovali i ubijali.
Srpski pisac Momir Krsmanović, koji je kao devetogodišnji dečak preživeo ustaški pokolj u mestu Klisura podno Sjemeća u Podrinju, u svojim delima opisao je između ostalog i ustaški pir u Starom Brodu, jer je i sam bio svedok tog bestijalnog ludila.
Njegova dela u kojima su do detalja opisana zverstva hrvatskih i muslimanskih ustaša nad Srbima su – “Teče krvava Drina”, “Krvave ruke islama”, “Tragovi mrtve braće”, “Kletva mrtve braće”, “Nezarasle rane 1 i 2”, “I Bog je zaplako nad Bosnom”, “Tamni život nad zvezdanim nebom” i “Golgota srpskog naroda 1941 – 1957”.
Srpski civili koji su stradali u ovim monstruoznim zločinima bili uglavnom sa područja mesta Rogatice, Višegrada, Han Pijeska, Kladnja, Sokoca, Olova, Pala i Sarajeva. Tačan broj žrtava nije nikada utvrđen, ali se procenjuje da je ubijeno najmanje 6.000 Srba, odnosno nevinih i nenaoružanih civila. Ovo čak potvrđuju i nemački podaci.
U mestu Stari Brod je tokom 2008. godine podignuto obeležje u znak sećanja na ovaj užasan zločin i osveštano je od strane Srpske Pravoslavne Crkve, mitropolita dabrobosanskog Nikolaja i vladike mileševskog Filareta. U pločama od kamena su uklesana imena ubijenih nedužnih civila.
A spomen-muzej je otvoren 7. septembra 2019. godine uz najviše zvaničnike Republike Srpske.
Ovaj zločin u Starom Brodu u proleće 1942. godine spada u deset najužasnijih na teritoriji ustaške NDH. Dugo decenija nakon Drugog svetskog rata o ovom užasnom zločinu preživele žrtve su morale da ćute. Svako ko je javno govorio i tražio da se krvnici kazne, bivao je hapšen i proganjan od jugoslovenske tajne policije UDBA.
Izvor: Kurir.rs/Wikipedia/www.zlocininadsrbima.com, Foto: Wikipedia.org/Spellcast