Dušica je danas žensko ime koje vodi poreklo od reči “duša”. Izvedeno od starosrpskog imena Dušаn, smatra se da ime Dušica vodi poreklo i iz korena imenice “duh” ili pak od praznika Duhova. Svakako se smatra sinonimom za dobrotu i lepotu. Ostale verzije ovog imena su Duša, Dušana, Dušanka, Duška…
U prošlosti ovo ime su deci davali roditelji koji su želeli da dete dugo živi. Međutim, ostaje nejasno ko je bio prvi nosilac ovog imena. Smatra se da je car Dušan iz loze Nemanjića prvi koji je nosio koren imena Dušica, koje je još za vreme njegove vladavine skraćeno, kao što se to činilo i sa drugim imenima. Najviše zato što je u narodnoj tradiciji dugo važilo za vladarsko ime, pa se u prošlosti izbegava njegovo davanje običnim ljudima.
Ima jedna zanimljiva stvar oko ovog ženskog imena. Prema nekim navodima prvi nosilac ovog imena u ženskom obliku imala princeza Dušica Nemanjić, sestra srpskog cara Dušana. Ipak, starija istoriografija nudi veoma malo podataka o sestri cara Dušana. No, ovo ime je ipak ostalo ubeleženo zahvaljujući arhiepiskopu Danilu. Ali njegovi podaci imaju zanimljiv obrt.
Naime, ime Dušica je zapravo bilo muško ime koje je nosio mlađi sin Stefana Dečanskog. Prema najstarijem izdanju Danilovog zbornika takođe se pominju “Dušan i Dušica”, kao i u drugim rodoslovima i letopisima, a jasno se daje na znanje da su u pitanju – dva sina.
(happy)
